طلبه نایینی

لجاجت:
یکی از علت¬های خود¬آرایی زنان، لجاجت است. انسان لجوج خواهان این¬است که حرف خود را به کرسی بنشاند. بعضی از زنان لجوج هستند به اندازه¬ای که به قول مردم پایش روی مار است بر نمی¬دارد و این صفت لجاجت در آن¬ها باعث می¬شود که در مقابل افراد خانواده و دیگر افراد جامعه قد علم کنند و دست به اعمال نا‌شایست بزنند. قرآن کریم می-فرماید:
«مردم دو قسمند: یک قسم افرادی که زیر بار حق می روند و حق را می¬یابند، وقتی حق را می بینند گریه شوق می¬کنند».
«وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ» .
دسته ی دیگر کسانی هستند که اگر حق را بینند به زیر بار نمی¬روند و حاضرند یک سنگی بر سر آنها بیاید، آتشی آنها را بسوزاند، اما زیر بار نمی روند.
«وَإِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ» .
لجاجت صفت خطرناکی است و در این میان دختران و زنان ممکن است درگیر این صفت خطرناک شوند. دختران خود شیفته تر عمل می¬کنند و پسران کمتر این موضوع را دارند.
دخترها همیشه دلشان می خواهد مورد توجه دیگران قرار بگیرند و خودشان را به نوعی از طریق رنگ کردن مو، پوشیدن لباس¬های خاص و آرایش تند مطرح کنند. این کارها با عقلانی فکر کردن هم¬خوانی ندارد. باید دنبال چاره¬جویی بود و از خود بزرگ کردن بدون پشتوانه¬ی اخلاقی دوری کرد چون آدم¬هایی هستند که همیشه دنبال مدل می¬گردند تا با آن خود را مطرح نمایند و طرف مقابل را به یک داغ روحی نزدیک کنند. ولی به نظر می¬رسد که دختران همیشه خود را فرد اول می¬شناسند و شاید هم خود را از نظر تکاملی، درجه یک می¬دانند.
دختران همیشه دلشان می¬خواهد مورد توجه قرار بگیرند و اگر از جانب خانواده کمتر به آن¬ها توجه شود آن¬ها روی آنتن لج بازی قرار می¬گیرند (البته همه¬ی آن¬ها این جور نیستند). چون سلاح قوی جسم و فرهنگ و سنت در سر راه موفقیت آن¬ها وجود دارد، با سیاست¬های پنهان همه چیز را به نحو احسن و به نفع خود اداره ¬می¬کنند که این باز به نوع دیگری به سمت بعضی لج بازی¬ها کشیده می¬شوند. آن ها برای خود، دیگران را رقیب می¬بینند اما آنچه اساس کار است، این است که لجاجت یک صفت شخصیتی است و یک استاندارد عمومی نیست. لجاجت از کج¬فهمی¬ها و وسواس که یک بیماری پنهان است سر می¬زند و جون در فهم حل مسایل منطقی به درک نمی¬رسند به لجاجت کشیده می¬شوند .
لجاجت زن در زمینه خود آرایی انواع مختلفی دارد که می¬توان لجاجت با خدا، لجاجت با خانواده، لجاجت با خود، لجاجت با مسئولین و روحانیون و… را نام برد. زنان و دخترانی هم که در جامعه به خود¬آرایی خود می¬پردازند بدون درک منطقی مسأله¬ی حجاب به سبب لجاجتی که با خدا، خود، پدر و مادر یا با دیگری داشته اند به این کار دست زده¬اند.
از آن جا که لجاجت ناشی از کج فهمی ها و جهل و غفلت می¬باشد و فرد لجوج گویا غافل است و حق و حقیقت را نمی¬بیند.
امام علی¬(علیه السّلام¬) فرموده اند:
«هر کس لجاجت کند و بر آن پافشاری نماید او همان بخت برگشته ای است که خداوند بر دلش پرده {غفلت} زده و پیشامد‌های ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است».
سرزنش کردن پدر و مادر، همسر و دیگر افراد خانواده نیز می¬تواند عامل لجاجت دختران و پافشاری آن¬ها بر خود¬¬آرایی باشد. همان¬گونه¬که در روایتی از امام علی¬(علیه¬السّلام)آمده است که:
«زیاده روی در سرزنش کردن، آتش لجاجت را شعله ور می¬سازد».
و در روایتی دیگر از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده که:
«شش صفت در مؤمن نیست: سخت¬گیری، بی¬خیری، حسادت، لجاجت، دروغگویی، تجاوز».
بنابراین لجاجت زنان و دختران یک عامل مؤثر در خود¬آرایی و آراستگی آنان می باشد.