طلبه نایینی

¬عطر :
خوشبو کردن مسلمان، بدن و لباس خود را به مشک و عنبر و عطر و بُخور و گلاب و هر ماده¬ی بویایی از مستحبات اکید اسلام است، تا آنجا که روایت شده است: مخارج عطر و بخور پیغمبر¬اکرم(صلی الله¬علیه¬و آله و¬سلم) بیش از مخارج خوراکش بود. عطر هم مانند نظافت از مظاهر زیبایی است و زنان به آن علاقه¬ی بیشتری دارند و همت بیشتری می¬گمارند.¬پیغمبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت به استعمال عطر و ماده بویا میان زن و شوهر فرقی گذاشته است که بسیار لطیف و ظریف است و آن فرق این است که به زن دستور می¬دهد، از مواد خوشبو، ماده¬ای را استعمال کند که بیشتر رنگ داشته باشد و کمتر بو و برعکس مردان که باید ماده¬ای را استعمال کنند که بوی بیشتر و رنگش کمتر باشد.
بعضی از زنان تنها هنگامی که به عروسی یا مهمانی می¬روند، خود را زیبا و مرتب و پاکیزه و معطر می¬کنند. این عمل برخلاف دستور اسلام است. زن باید همواره برای شوهرش جالب و جذاب باشد و در مهمانی¬ها هم باید زیبایی و عطر او را تنها زنان ببینند و استشمام کنند، نه مردان اجنبی تا تحریک شوند و آن زن سبب گناه آنان گردد. زنی که در عروسی¬ها و مهمانی¬ها خود را زیاد زینت می¬کند، او کسر شخصیت دارد، یعنی چون هنر و سواد و شوهر خوبی ندارد، می¬خواهد از راه زیور و زینت زیاد خود را نشان دهد و بنمایاند، زنان با شخصیت متدین¬‌اند و در پوشاک زیبا و زیور و آرایش زیاده روی نمی¬کنند.
اسلام دین فطرت است و دین خدا و چنین دینی باید احساسات و عواطف مردم را که مخلوق همان خدا است در نظر بگیرد و راهنمایی کند. درست است که هر زنی در فطرت و سرشتش زیبا پسندی و آراسته¬گری، نهفته است؛ ولی این عشق و علاقه باید کنترل و راهنمایی شود. اسلام می¬گوید: آراستگی و زیبا¬گری زن، تنها باید درون خانه و زندگی خود و در برابر شوهر خود و به خاطر شوهر خود باشد، در این¬صورت آب نهر زندگی در مسیر خود حرکت کرده، گُل و ریحان می‌رویاند و بلبلان و مرغان تشنه را سیراب می¬کند، ولی اگر زیبایی و آراستگی زن برای مردان بیگانه باشد، چنان است که آب نهر، زیر پایه ساختمان منحرف شود و خرابی به بار می¬آورد. ذوق و شامه مرد اگر در خانه¬ی خود و از همسر خود اشباع نشود، در خارج خانه چشم‌چرانی می¬کند و از فکر و کار و تلاشی که برای تأمین زندگی دارد، منصرف می¬شود. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
«بوی خوش زنان، چیزی است که رنگش آشکار و بویش نهان باشد و بوی خوش مردان چیزی است که بویش آشکار ¬و رنگش نهان باشد».
امام صادق (علیه السّلام) فرمود:
«رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) برای بوی خوش بیشتر از خوراک، خرج می¬کرد.
امام صادق (علیه السّلام) فرمود:
«هر زنی که برای غیر شوهرش خود را خوشبو کند، خداوند نماز او را قبول نکند، تا زمانی که مثل اینکه غسل جنابت می ¬کند، خود را از آن بوی خوش پاک گرداند».
امام صادق (علیه السّلام) فرمود:
«خدای متعال، زیبایی و خود¬آرایی را دوست می¬دارد و نیازمندی و اظهار نیازمندی را مبغوض می¬دارد».
ابن عباس گوید:
«(من خودم را برای همسرم آرایش می¬کنم، چنانکه او خودش را برای من می¬آراید، زیرا خدا فرموده است، زنان را نیز مانند وظایف شان حقوقی شایسته است )».
پیامبران در نزد خداوند جایگاه و مقاماتی دارند و بی¬تردید آنها اسوه و الگوی انسان-های هم¬عصر خود بوده اند، بنابراین سیره و اخلاق و رفتار آنها سرمشق زندگی افراد است و آنها سعی می¬کنند که رفتار خود را به اخلاق و رفتار پیامبران نزدیک کنند. از میان پیامبران حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) از مقام و مرتبه ی بالاتری برخوردار است و تمامی پیامبران الهی به تشریف فرمایی ایشان بشارت داده اند. از این رو اخلاق ایشان اسوه¬ی حسنه است و یکی از اخلاق و سنّت پیامبران به ویژه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) عطر زدن و استعمال بوی خوش بوده است.امام صادق (علیه السّلام) فرمودند:
«به کار بردن عطر از آداب پیامبران است».
امام کاظم (علیه السّلام) فرمودند:
«بهره¬گیری از عطر و بوی خوش از اخلاق پیامبران است» .
سه چیز از رسم پیغمبران است: عطر زدن، کوتاه کردن مو و آمیزش بسیار.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«یکی از محبوب های من از دنیای شما بوی خوش است» .
امام رضا (علیه السّلام) فرمودند:
«عطر زدن از اخلاق پیامبران است