طلبه نایینی

در کتاب تفسیر مراغی نوشته  احمد بن مصطفى مراغی نیز این طور نوشته شده است:

 (إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ) أي إنما أنتم قوم ضالون مستهزئون بنبينا، و ليس استهزاؤكم بضائره، لأنا نحن نزلنا القرآن و نحن حافظوه، فقولوا إنه مجنون، و نحن نقول: إنا نحفظ الكتاب الذي أنزلناه عليه من الزيادة و النقص، و التغيير و التبديل، و التحريف و المعارضة، و الإفساد و الإبطال.

انا نحن نزلنا الذکر یعنی همانا شما قومی گمراه بودید و پیامبر ما را مسخره می کردید در حالیکه این مسخره کردن شما ضرری به او نمی رساند به خاطر اینکه ما خودمان قرآن را نازل کردیم وما خودمان نیز حافظ و نگهبان ان هسیم پس شما می گفتید که  ومعارضه طلبی و افساد و ابطال.

جمع بندی مختصر از کتاب تفسیر مراغی:

ايشان نيزقائل به حفظ قرآن از زياد شدن و كم شدن و تحريف و معارضه و افساد و ابطال است.

و سيأتى فى مستأنف الأزمان من يتولون حفظه و الذب عنه، و يدعون الناس إليه، و يستخرجون لهم ما فيه من عبر و حكم، و آداب و علوم، تناسب ما تستخرجه.))[1]

ودر آینده  خواهند آمد کسانی که متولی حفظ ودفاع از قرآن میشوند ومردم را به قرآن دعوت میکند وعبرتها وحکمتها وآداب وعلوم را برای مردم استخراج کنند از قرآن که مناسب است.

مصطفی،قرن14،ج14،صفحه 9   تفسیر مراغی،نویسنده:حراعی احمد بن   [1]