طلبه نایینی

تسویف

التسويف في الأمر: المطل و تأخيره و القول بأني سوف أعمل  ( مجمع البحرين، ج‏5، ص73)

تسویف در امری یعنی طول دادن و تاخیر انداختن کار و این که شخص مرتب بگوید این کار را در آینده

انجام می­دهم و به همین صورت کار را تاخیر بیاندازد. وقتی «تسویف» دامنگیر انسان می­شود و عمر در سایه این بیماری به بطالت و وقت گذرانی كشیده می­شود، در این هنگام انسان همیشه به دنبال وقت مناسبی برای انجام عمل خود بر می­آید و هیچ­گاه آن وقت فرا نمی­رسد . فرصت­ها به دنبال هم از دست می­روند و گرانبها ترین سرمایه انسان كه همانا عمر اوست در حالی به پایان می­رسد كه او توشه­ای از آن برنداشته است .

پيامبر اکرم(ص) مى­فرمايد: «اى ابوذر از اهمال کارى نسبت به اهداف خود برحذر باش زيرا تو امروزت را در اختيار دارى نه آينده ات را» لذا بر هر کسی لازم است امروز را که در آن است در یابد و بداند فردا زمانی دیگر است و کار دیگری می­طلبد. و این امروز و فردا کردن­ها منجر به سنگين­تر شدن بار فرداها مى­شود و نگرانى از کارهاى مانده و دشوارى انجام آنها به مرور زمان، منجر به بيمارى­هاى عصبى و يا بى­تفاوتى نسبت به امور مى­شود، و به دنبال آن بى­نظمى و عدم تعهد نسبت به مسؤوليت­ها رخ مى­دهد. و از همه مهم­تر فرصت­ها از دست مى­رود.

امام صادق(ع) می­فرمایند: «فتدارک ما بقی من عمرک و لا تقل غداً أو بعد غد، فإنّما هلک من کان قبلک بإقامتهم علی الأمانی و التسویف حتی أتاهم أمرالله بغتهً و هم غافلون»( بحار الأنوار الأطهار  ج‏70   ص 76 )    پس ما بقی عمر خویش را دریاب و مگو فردا یا پس فردا؛ زیرا کسانی که قبل از تو می­زیستند، به سبب دو چیز هلاک شدند: یکی باقی ماندنشان بر آرزوها، و دیگری امروز و فردا کردن­ها، تا اینکه (مرگ و) امر خدا ناگهانی آنان را گرفت؛ در حالی که آنان در غفلت به سر می­بردند. یکی از آفات تسویف از بین رفتن نیروی بدنی    می­باشد و با از بین رفتن این سرمایه عظیم، انسان از بسیاری از کارها باز می­ماند و آن بازدهی یک نیروی کار فعال را نخواهد داشت، لذا انسان باید نیرو و زمان نقد را در یابد و از به تاخیر انداختن امور به جد پرهیز کند. فرهنگ سازی این امر و آگاه سازی جوانان نسبت به آفات تسویف می­تواند گامی موثر در تشویق افراد به کار و تلاش باشد.