طلبه نایینی

نویسندگان:"فاطمه ایزدی محمدی ، راضیه پاکدامن نایینی”

در جامعه امروز با توجه به بستری که طی چند دهه اخیربا تبلیغ سوء ((فرزند کمتر،زندگی بهتر))ایجاد شده و باتوجه به تثبیت و ماندگاری این شعار در اذهان عمومی و وتبدیل به باور اجتماعی شدن آن،فرزندان در اذهان عمومی به بخشی از مشکلات حاکم بر خانه و خانواده قلمداد میشوند.با اینکه در طی سالهای گذشته قدم های مثبتی در جهت اصلاح این تفکر حاکم برجامعه برداشته شده اما یکی از عواملی که میتواند در کنار صدها عوامل اقتصادی ،فرهنگی،اجتماعی وبهداشتی و….به اصلاح و تغییر این نگرش کمک نماید؛دانستن آثار و برکات فرزند آوری است و آن تاثیری که فرزند سوای از ثمرات اجتماعی و سیاسی بر خانه و خانواده ایجاد میکند.به همین جهت در مقاله پیش رو به تاثیر فرزند آوری بر تقویت بنیاد خانواده از دیدگاه آیات و روایات و جامع آماری میپردازیم.

فرزندان از جنبه های گوناگون  بر تقویت بنیاد خانواده اثرگذار هستند و نقش آنها در استحکام خانواده از فروپاشی و تزلزل هنگام مواجهه با انواع بحران ها غیر قابل انکار است.اولاد چه دختر چه پسر از بزرگترین و با منفعت ترین نعمت هایی است که حضرت حق به بندگانش عنایت میکند.اهمیت رزند . فرزند آوری در زندگانی و حیات آدمی به حدی است که در تمام آیات و روایات از انبیا و اولیاء الهی امر فرزند آوری تایید و سفارش شده و هیچ کدام فرزند و تعدد آن را نکوهش و مذمت نکرده اند.

فرزندان زمینه ساز رضایت از زندگی هستند،از آنجایی که یکی از نیاز های عاطفی انسان در زندگی داشتن احساس رضایت و آرامش است،نبود این احساس میتواند خانواده را بیشتر در مواجهه با مشکلات و بحران ها چار تزلزل کند.نداشتن رضایت از زندگی مساوی سستی پایه های کانون خانواده است.با تولد و رشد و نمو فرزندان ،خانواده این احساس رضایت و خوشبختی را تجربه میکند.

یا اینکه فرزندان موجب نزول و فزونی برکات میشوند:طبق آیات و روایات عواملی سبب گشایش درب های برکات آسمان و زمین و نزول و فزونی آنها میشوند که فرزند یکی از عوامل اصلی آن به شمار میرود.برکت همچون ستون برای ساختمان خانواده به شمار می رود و خانواده را تا حد زیادی از تزلزل و فشار حفظ میکند؛پیامبر اکرم(ص) میفرمایند:(خانه ای که دران کودکی نباشد خیر و برکت ندارد)

همچنین فرزندان یکی از عوامل اصلی عدم فروپاشی خانواده ها و عامل مهم پیشگیری از طلاق هستند.مطالعات آماری نشان می دهددر طی دهه های گذشته با کاسته دن تعداد رزندان در خانواده و سیاست کلی کاهش جمعیت ؛طلاق رشد گسترده ای داشته است.یعنی تاثیر مستقیم کاهش فرزندان و افزایش طلاق این نظریه را تایید میکند که وجود فرزندان در خانواده تا حد زیادی مانع از بروز ناسازگاری ها و طلاق میشود و سپر حمایتی را دربرابر طلاق برای خانواده فراهم میکند.هم چنین فرزند خلا های عاطفی و غریزی انسان را پرکرده و اصل تکاملی و پر شدن خلا های زندگی با فرزند آوری محقق میشود.و نبود فرزندان همیشه  احساس یک جای خالی در قلب و روح انسان بجا میگذارد.فرزندان سبب پرورش و شکوفایی رشد و خلاقیت انسان میشوند.صفات رذیله مانند تنبلی و سستی، بی اعتنایی و خود خواهی با والد گری کاسته و محو شده و صفات نیکو چون صبرو فداکاری و ایثار با تولد وتربیت فرزندان تقویت میشود.

همچنین با یک نگاه کلی میتوانیم بگوییم زندگی گره خورده با مشکلات و شادی هاست؛روز های شادی و غم ،سختی و آسانی،بیماری و سلامتی بخش های جدا ناپذیر از حیات چند روزه دنیا هستند.اشخاص در طول زندگی خود ممکن است بارها و بارها با این سدها و موانع روبرو شوند؛تعدد و کثرت فرزندان در خانواده میتواند بار این سختی ها و مشکلات را سبک تر کند.فرزندان بازوان توانایی برای رفع مشکلات خانوادگی و روز های سختی و فشار(اعم از روز های پیری یا بیماری و مشکلات اقتصادی)هستند.

فرزندان عامل ایجاد انگیزه وامید به زندگی به شمار میروند آنها موجب ایجاد میل و انگیزه برای کار و زندگی اجتماعی هستند.وانسان را از تنبلی و سستی و نا امیدی و یاس دور میکنند.زیرا والدین برای تامین و تعامل آنها مجبور به تلاش و پویایی میشود.و زندگی احساس پوچی و یکرنگی و کسالت بخود نخواهد گرفت.رکنار این تاثیر دنیوی تاثیرات اخروی همجهت تامین و ابادانی سرای آخرت به دنبال دارند.زیرا خداوند مهربان در قبال فرزند آوری پاداش و جزای اخروی هم در نظر گرفته است.آیات و روایات سند محکمی در تایید این موضوع هستند.فرزندان امیدی در در دالدین ایجاد میکنند که حتی پس از وفاتشان از اعمال نیک فرزندانشان در دنیا بهره مند شوند .همه این عوامل مهر محکمی است بهره که فرزندان اول از همه نصیب والدین و خانواده خواهد بودو بعداز آن موجب بهره وری اجتماعی و سیاسی است.[1]