طلبه نایینی

افسوس ما ،در همه حال این است که ای کاش بودیم وصدای هل من ناصر …را می شندیم و اجابت می کردیم (آرزوی ما)؟
اما ما الان هم حجت زمان داریم ،عالم هیچ وقت از حجت خدا خالی نمی ماند،مگر شک داریم! امامی حی وحاضر هم اکنون هم هست پس برای این امام چه کردید؟ آیا صدای هل من ناصر …امام بلند نیست آیا او یاری نمی خواهد، ماکه طلبه هستیم وسرباز آقا ، سربازی شل وبیحال به درد حضرت نمی خورد . ای کاش کربلا بودیم یا مدینه بودیم یا زمان ظهور باشیم ! چرا باید ما همیشه یا در حسرت گذشته ویا در افسوس آینده باشیم!! چقدر ما با این دغدغه هازندگی کردیم ومیکنیم.!؟ آیا ما صدای هل من ناصر… را نمی شنویم ((پس بیایید همگی با همتی بلند دست به دست هم دهیم وهر کدام گوشه ای از کار را بگیریم تا انشا ا.. زمانی در رکابش فدایی شویم.))
ما چطور می توانیم حضرت را یاری کنیم؟
1-حرف خدا وقرآن را گوش کنیم(گناه نکنیم)
2-به این که خوب هستیم قانع نباشیم یعنی سوز وگداز خوب کردن بقیه را داشته باشیم وبقیه را با خود در این راه همراه کنیم. انشا الله
………