واژه رحم در قرآن
30 خرداد 1396
رحم
رحم در معجم مقاییس:[1]
الراء و الحاء و المیم أصلٌ واحدٌ یدلُّ علی الرقّۀ و العطف و الرأفۀ
ر ح م اصل واحدی دارد که دلالت بر دلسوزی ،عطوفت و رأفت میکند.
رحم در مفردات[2]:
(رَحمَ ۀ:) نرمی و نرمخویی است که نیکی کردن بطرف مقابل را اقتضاء میکند که گاهی در باره مهربانی و نرمدلی بطور مجرّد و
گاهی در معنی احسان و نیکی کردن که مجرّدا ز رقّت است بکار میرود مثل- رحم اللّه فلانا- خدا او را مورد احسان و رحمت
قرار دهد (که غالبا بصورت دعاست) و هر گاه خداي باري با این واژه توصیف شود چیزي جز احسان مجرّد و بدون رقّت ورحمدلی نیست.
رحم در المنجد:[3]
رَحِمَ-َ رَحمَةً ومرَحمَةً وشَفَقَ علیه وتَعطّف
رَحِمَ-َ رحمت ومرحمت ودلسوزی کردن نسبت به او ومهربانی کردن
[1] معجم مقایس اللغه ص 976
[2] مفردات راغب ص 579
[3] المنجد فی اللغه والاعلام ص253