طلبه نایینی

حرث

حرث در مفردات:[1]

(حرث) :الحرث یعنی پاشاندن بذر در زمین و آماده کردن زمین براي کشت و زرع، خود زمین و زراعت را هم حرث گویند.

حرث در معجم:[2]

الحاء و الراء و الثاء أصلانِ متفاوتان: أحدهما الجمع و الکَسْب، و الآخر أنْ یُهْزَل الشیء.

فالأوّل الحَرْث، و هو الکَسْب و الجمع، و به سمِّی الرجل حارثاً

ح ر ث دو اصل متفاوت دارد :یکی از آنها جمع کردن وبه دست آوردن است ودیگری این است که چیزی را نابود کند.

پس اصل اول حرث که همان بدست آوردن وجمع کردن است وبه این دلیل  مرد حارث نامیده می شود.

حرث در المنجد[3]:

حَرَثَ-ُِحَرثًا :زَرَعَ فَهُوَحارِث ج  حُرّاث

حَرَثَ-ُِحَرثًا:کاشت پس او حارث(کشاورز) جمع حرث ، حُرّاث میشود.

[1] مفردات راغب ج1 ص465
[2] معجم مقاییس اللغه ص 664
[3] -المنجد فی اللغه والاعلام ص 125