استفاده ی صحیح از زمان
انسانها بایستی از وقت و فرصت در اختیار خود بهترین استفاده را بنمایند. چراکه؛ عمر انسان قابل برگشت نیست این مهمّ از سوی امامان و پیشوایان دینی بسیار مورد تأکید قرار گرفته همچنانکه آمده :« وَ إیّاکَ وَ العِجله بِالأُمورِ قَبلَ أَو أنَّها ؛أوِ التُساقِطُ فیها عِندَ إمکانِها؛أوِ اللَّجاجَه فیها إِذا تنکرت ؛أَو ألوهِن عَنها إِذا أَستوضَحت؛فضِع کُلِّ أَمرِمُوضِعَه؛وَ أُوقِعَ کُلِّ عَمَلِ مُوقِعَه» یعنی : “زنهار که در جریانها، پیش از فراهم شدن اسباب لازم، شتاب ورزی ؛یا به هنگام امکان عملی، فرصت را از دست دهی ؛ یا به گاه ناشناختن راه سرسختی پیش گیری ؛ یا به هنگام روشنیش کاهلی کنی، پس، هرکاری را در جای بایسته ی خود انجام ده؛ و برای هرعملی، در موقعیت فراخورش اقدام کن".
چنین که از مطلب فوق بر می آید داشتن برنامه ریزی و استفاده صحیح از اوقات انسان بسیار مورد تأکید بوده می باشد و استفاده نکردن درست از منابع و امکانات و نعمت های در دسترس انسان قطعاً مورد مؤاخذه و بازخواست قرار خواهد گرفت . پس ضرورت دارد قبل از اقدام به هرکار انسان با تدبیر لازم و برنامه ریزی درست نسبت به انجام آن اقدام تا از هدر رفت وقت و منابع و ندامت جلوگیری و نهایت استفاده را از آنها ببرد